Ο Έλληνας εκ φύσεως ανασφαλής νιώθει ακόμη μεγαλύτερη ανασφάλεια μετά τις αθλιότητες της δικαιοσύνης τον τελευταίο καιρό, οι οποίες είναι συλλήβδην παράνομες. Μιλάω για:
1) Το παιδομάζωμα της οικογένειας Καραβέλα. Δε στοιχειοθετείται καμιά κατηγορία και δεν πιάνουμε ποτέ την οικογένεια για τα χρήματα που ίσως να έφαγε ο πατέρας γιατί κανένας δεν ξέρει πόσα βγάζει ο πατέρας του και πως τα βγάζει ειδικά στην Ελλάδα που τα μισά λεφτά όλων μας είναι μαύρα.
2) Το θέμα με τη γνωμοδότηση Σανιδά και τις ποινικές διώξεις που ακολούθησαν κατά των υπευθύνων των εταιριών καθώς και τη φημολογούμενη δίωξη για ηθική αυτουργία κατά των υπευθύνων της ΑΔΑΕ που έχουν αντίθετη άποψη προς την άποψη Σανιδά.
3) Το θέμα με τα blogs που ενώ γράφουν αλήθειες θέλουν να τα ελέγξουν και τα μηνύουν διαρκώς για ανύπαρκτες συκοφαντικές δυσφημήσεις και ανύπαρκτους εκβιασμούς
4) Την προφυλάκιση της Έλλης Πούλιου, δικηγόρου του Βλαστού. Το όποιο αδίκημα υπάρχει, αν υπάρχει που μάλλον δεν υπάρχει, δεν είναι τόσο σοβαρό για να προφυλακίσεις κάποιον. Αν χώναμε τον καθένα στη φυλακή για τις μαλακίες που λέει στο τηλέφωνο θα ήμασταν όλοι μέσα.
Πολύ φοβάμαι ότι κάποια στιγμή θα αναγκαστούμε να πάμε σε μεικτές συνθέσεις δικαστηρίων που οι δικαστές θα είναι λαϊκοί και μη μόνιμοι αλλά καλά εκπαιδευμένοι νομικοί διότι οι επαγγελματίες δικαστές απέτυχαν ή πουλήθηκαν ή αυτοεξευτελίστηκαν.
