Έχουν βγει όλα τα τσουτσέκια στην αγορά και τραβάνε μηνύσεις για συκοφαντικές και τρέχουν τον κόσμο στα δικαστήρια.
Για να διωχθεί κάποιος για συκοφαντική απαιτείται να έχει διαδώσει ψευδές γεγονός. Μάλιστα το ψεύδος πρέπει να το αποδείξει ο ίδιος ο μηνυτής. Όταν κάποιος λέει τη γνώμη του αυτό δεν είναι γεγονός. Συνεπώς δε μπορεί να διωχθεί για συκοφαντική δυσφήμηση αλλά ούτε καν για δυσφήμηση.
Πέραν τούτου δεν αρκεί το ψεύδος του γεγονότος αλλά απαιτείται αυτό να είναι κατασκευασμένο από το δράστη με στόχο να κάνει ρεζίλι τον άλλο. Δηλ. αν κάποιος ανέφερε ένα γεγονός, που του το είπαν και δεν ήξερε ότι ήταν ψευδές πάλι δεν καταδικάζεται.
Το ότι τα δικαστήρια δεν ξέρουν αυτά τα στοιχειώδη πράγματα ή για την ακρίβεια τα ξέρουν αλλά χρησιμοποιούν τη συκοφαντική για να εκφοβίζουν τον κόσμο και να τον εξοντώνουν οικονομικά είναι άλλο θέμα.
Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που οι καταδίκες πέφτουν βροχή από το δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
